Met 12 teams present op het pk-aflossingen in Ninove.
Na veel puzzelwerk vooraf, waren we er uiteindelijk in geslaagd om op iedere discipline met een roodzwarte ploeg aanwezig te zijn, de sprintnummers per 4 en de 3 x 600 per 3. Het was een hele zoektocht want in laatste instantie moesten er nog roodzwarten gezocht worden door het plotse uitvallen van andere atleetjes, maar KASVO kennende, was het “ samen-uit-samen-thuis-gevoel aanwezig en slaagden we in ons opzet.
Eerst was er de administratie om iedereen zorgvuldig in te schrijven, maar Frank kennende verliep dit vlekkeloos op tijd, en konden de trainers zich op de opwarming concentreren. De miniemen mochten de spits afbijten, we mochten even op de piste, maar omdat het daar zo druk belopen was, kozen we als enige club voor het middenterrein op gras. We hadden het hele veld ter onze beschikking en lieten de aflossingsstok vlot gaan.
4 x 80
De miniemen meisjes mochten de spits afbijten en deden dit met een vrij jonge ploeg, maar toch deden ze het zeer goed, want met een stevige versnelling vatte Nina aan, met véél grinta gaf ze de stok door aan Margaux, die er als een sneltrein vandoor ging en de bocht inging, waar Flore De Schepper vlotjes de stok aannam en stevig versnelde op zoek naar de slotloopster Kaat, die er als een hinde vandoor ging en de klok deed stoppen bij 45.22, een mooie 11de plaats van onze grinta-dames in een toch vrij jonge opstelling (75% 1te-jaars).
Toen was het tijd voor de miniemen jongens, waarbij de speaker van dienst een minder leuke opmerking maakte over 1 van onze jongens, maar we keerden het negatieve om in het positieve.
We liepen meteen uit met een blitzstart van Hervé De Cremer, die explosief vertrok en het mentale overwicht in ons kamp bracht, dan wisselde hij met Jaron De Vriese die er als een speer vandoor ging, hij bouwde onze voorsprong verder uit en wisselde dan met onze geweldige bochtenloper Killian Mersseman, 80m volop draaiend op volle snelheid, onze voorsprong bleef groeien, stress, nog 1 wissel te gaan, want er mag niets fout gaan, en er ging niets mis, wederom een schitterende vloeiende aflossing zoals de 2 voorgaande, oh wat kan atletiek toch spannend en super mooi tegelijkertijd zijn, het was maatwerk. Na de geslaagde wissel kwam de turbo van Jelle Vandriessche volledig tot zijn recht op de laatste rechte lijn. Zegezeker stormde hij op de finish af en deed het stadion verstommen! Een tijd onder de 40 seconden, nog nooit gelopen door een miniemenploeg, een clubrecord en een Oost-Vlaams record zeiden ze ogenblikkelijk, maar er was meer, het was de beste Belgische seizoensprestatie.
En als alle opzoekingswerk klopt, is dit het SNELSTE 4-TAL MINIEMEN ALLERTIJDEN OP DE 4 X 80 IN DIT LAND! Wat een prestatie van onze 4 boys, 4 superprestaties individueel, 3 super stokwissels, jullie hebben geschiedenis geschreven met die 39.92, unbelievable!
4 x 60
Toen was het tijd aan de pupillen meisjes, die goed opgewarmd door trainer Freddy verschenen, maar plots galmde in de micro dat er dringend iemand van ASVO op het secretariaat gevraagd werd!
Er werd beweerd dat we ons kaartje niet hadden afgegeven, maar dat kon niet. Op datzelfde kaartje waren we ingeschreven, en de namen stonden daarop, het kaartje was blijkbaar zoek, maar zeker tiptop-in-orde-afgegeven door mister precisie Frank.
Na een nieuw provinciaal record tussen-de-mensen-slalommen bereikten trainer Ben en trainer Carly op hetzelfde ogenblik het secretariaat, en ogenblikkelijk beschikten ze over een kopie van de blog waar ieder detail opstond, oefff.
De meisjes trokken zich van die beslommeringen niets aan en knalden er meteen op los, want het was Maité die fiks de debatten opende en er het vuur injoeg. Wisselen deed ze met ons Tess, die vliegensvlug optrok en de bocht in knalde, op zoek naar Amber, die er op haar beurt de nodige panache injoeg en in de roodzwarte hoek de vurige roodzwarte aanhang enthousiast hoorde aanmoedigen. Onze slotloopster Sara vertrok als een komeet richting finish en jawel ze klokte de 5de tijd voor ons team, wat een geweldige prestatie is in een knappe 36.34.
Na de girls dachten de pupillen jongens dat ze niet konden onderdoen, en al hoewel het héél wat voeten in de aarde had om dit team samen te stellen, bracht de nieuwe formatie meteen een positieve verrassing van formaat! Ze vertrokken met Frem, die meteen het hazenpad koos en er fel tegenaan ging. Na een perfecte stokwissel nam Senne het heft in handen en accelereerde fel door de bocht, waar hij zijne roodzwarte vriend Leko op volle snelheid zijn projectiel doorgaf, die dan op zijn beurt door de bocht knalde, op weg naar het rechte stuk en daar verliep de volgende wissel ook vlekkeloos. Het was Briek Neuville die als een pijl uit een boog vertrok en een prachtige 35.91 liet optekenen, wat de vijfde plaats betekende, schitterend gedaan!
Toen was het tijd voor de benjamins en trainster Kim bracht na de opwaming “de madammen” naar de start, en zoals altijd tetterden ze er vrolijk op los, want ze kunnen het nogal uitleggen onze benjamin meisjes. Camille vertrok als eerste en ze had van thuis uit al gezegd dat ze “goede benen had”! Supergrappige uitspraak van een 9-jarige, maar ze bewees het meteen, en ze wist dat Julie vol ongeduld stond te wachten, ze kon dus zich dus maar het best reppen, en dat deed ze ook! Julie ging meteen verder op dit positieve elan en sneed door de bocht, op weg naar Marte, die op haar beurt haar snelle beentjes raadpleegde, en er een ferme lap op gaf tot bij de slotloopster Elodie. Die nam de stok fors aan en met grote halen denderde ze naar de streep en klokte een supertijd af 38.38, de tweede snelste tijd ooit door een benjamin meisjesploeg van Oudenaarde gelopen. Ze waren helaas zéér nipt 4de, een halve seconde van goud en op enkele honderdsten van brons, zo dicht bij elkaar zaten deze ploegen, een top-editie. Jullie mogen terecht héél fier zijn.
Voor het laatste sprintnummer verschenen onze benjamin jongens ten tonele, en ze hadden er zin in. Net voor de start zaten ze vrolijk te wachten en zelfs luid te supporteren toen de ASVO-benjamin-meisjes liepen, net voor hun wedstrijd, de sfeer zat erin. Mano mocht de spits afbijten, en de wedstrijdmentaliteit droop er werkelijk af, de toon was gezet. Hij bracht de vurige fakkel tot bij Thomas en die plaatste meteen en stevige versnelling en liep bliksemsnel tot bij Matti, die vol adrenaline vertrok. In één streep liep hij tot bij Staf, die meteen het op een rennen zette richting finish en zich over de streep gooide. De tijd was heel mooi, namelijk 41.25, knap gedaan met dit toch redelijk jonge ploegje, een prachtige 5de plaats, geweldig goed gedaan.
3 x 600
Na de sprintnummers was het dan het moment om 3 x 600 aan te vatten. Een zwaar nummer, want het is in feite snel beginnen en snel eindigen, het even tempo lopen bij een 1000 m is daar niet bij, het is echt vol aan de bak. Beginnen deden we met de miniemen meisjes, waarbij Nina als eerste de kraan mocht opendraaien, van doseren was géén sprake en ze deed het voortreffelijk en gaf met bravoure de stok door aan afstandskanon Flore De Schepper, die er meteen tegenaan ging vanaf de eerste seconde, waarbij ze dan de in extremis opgetrommelde Julie bediende, met de hand in het verband omdat ze de dagen voordien een snijwonde had opgelopen. Maar daar was niks van te merken, en ze klokten een knappe 5:50.24. Dat leverde een 10de plaats op, en dit met een jong drietal (2/3 1ste jaars), knap gedaan girls.
De miniemen jongens stonden eveneens met een sterk team klaar om er iets moois van te maken en dat deden ze ook. Hervé opende stevig de debatten en legde er duchtig de pees op, nog in de roes van de overwinning enkele uren voordien, en gaf de stok door aan de 1 jaar jongere Jorre, maar die liep een dijk van een wedstrijd. Met véél grinta knalde hij er tegenaan en perste er nog een geweldige eindsprint uit, en gaf de stok door aan afstandskanon Korneel. Voor hem mocht het gerust verder geweest zijn, want die gaat nooit stuk. In zijn gekende mooie loopstijl legde hij er meteen een gigantisch tempo op, en zo eindigden ze op een knappe 4de plaats. Dat was goed voor de 2de beste tijd ooit gelopen (5:26.42) door een miniemendrietal van KASVO op een 3 x 600, geweldige prestatie “sehr schöne leistung” zouden onze buren zeggen.
Na al redelijk wat vertraging op het uurschema was het dan de tijd aan de pupillen meisjes om te gaan knallen en het was Maité die als youngster mocht openen en het héél voortreffelijk deed. Ze legde er meteen een hels tempo op, bovendien perste ze er nog een ferme eindsprint uit, en toen koos Tess het ruime sop, deinend op de geluidsgolven van onze fans sprak de grinta boekdelen, de oh zo goedlachse Tess zag er héél verbeten uit. Als een panter op een prooi en haar laatste honderd meter waren verbluffend snel, toen gaf ze door aan Amber, en die weet ook wat “een tandje bijsteken is”! Meteen in de hoogste versnelling, de gas erop, wat kunnen die girls toch diep gaan, karakterdames. Ze haalden een mooie 13de plaats in 6:27.76, mooi gedaan hoor.
Toen bracht trainer Freddy de pupillen jongens naar de start, en ook die hoef je niet te motiveren. Die zijn dat van nature, en startloper Senne liet zich al meteen gelden. In zijn sierlijke loopstijl maalde hij aan een hels tempo die 600 meter af en deed er nog een ferme schep bovenop als extraatje met zijn eindsprint, en gaf de stok door aan zijn roodzwarte vriend Leko, die, hem kennende, er géén gras liet over groeien. Hij versnelde meteen en met de wind in de zeilen denderde hij over de piste, op zoek naar Briek van Hoecke, die als slotloper er meteen duchtig tegenaan ging en er een mooie race van maakte, en prachtig de klok deed stuiteren op 6:11.11, wat een schitterende tijd zeg, proficiat boys.
Het tijdsschema was toen al duchtig in de war, en de benjamins hadden nog maar 4727 maal gevraagd: “Carly, wanneer gaan we opwarmen?” waarop ik dan uiteindelijk zei dat het tijd was om op te warmen. Alhoewel opwarmen, het was al warm genoeg, wat een enthousiasme.
De benjamins meisjes werden naar de start gebracht en het was Camille die slim startte en zich even liet meedrijven in het strakke ontwikkelde tempo van de medeloopsters, maar er op 150 meter van de finish geweldig uitkwam. Met een superversnelling stoof ze uit het pak op weg naar de aflossingszone en gaf de stok door aan Estelle, die snoeihard opende, we dachten iets te snel, maar nee hoor, ze bleef maar doorduwen en perste er zelfs nog een eindsprint uit en wisselde toen met afstandsmadamke Elodie, die er in haar gekende stijl een fors tempo op na hield. En dat tempo ging steeds hoger en hoger, want vertragen staat niet in haar woordenboek, waardoor ze uitkwamen op de 7de plaats in een verbluffende tijd van 6:55.00, wat een knaltijd, geweldigggggg.
De laatste wedstrijd van de dag brak aan, enorm achter op het tijdsschema, maar aan de kids merkte je dat niet, die waren er volledig klaar voor. Toen knalde het startschot voor de benjamin jongens en het was Mano die mocht openen, en hij deed het als youngster geweldig slim, eerst een beetje meedrijvend, maar schatte perfect de lengte van zijn eindsprint in. Op die jonge leeftijd een perfecte inschatting en wisselde perfect na een knappe 600 met Thomas die er eveneens meteen de pees oplegde en op zijn beurt ook die prachtige eindversnelling in plaatste. Met véél grinta gaf hij de stok door aan Staf, onze allerlaatste roodzwarte deelnemer die deze dag op weg moest. Hij vertrok met véél bravoure in een strak tempo en voegde daar nog een felle eindsprint aan toe, en ze klokten af op de 8ste plaats in een knappe tijd van 7:02.21, schitterend gelopen.
MORAAL VAN HET VERHAAL, we liepen met 10 van onze 12 ploegen de Oudenaardse tabellen allertijden in, wat toch verbluffend is, want velen gingen ons voor. Sportief kunnen we dus van hoogconjunctuur spreken, want in kwantiteit is onze club niet de allergrootste, maar in kwaliteit staan we bij de top, en dat is een prachtig gegeven. Iedereen deed het schitterend en de MINIEMEN JONGENS, jullie waren BUITENAARDS, om nooit te vergeten.
Sportieve groeten, Carly
Uitslag – Uitslag KASVO-atleten – Foto’s Dries Lerouge – Foto’s Patrick Vermeulen
